Söylemeden Bir Daha Düşünün! Günlük Hayatta Küfür Olarak Kullandığımız 19 Kelimenin Gerçek Anlamı

Birden fazla kişinin bildiği üzere yavşak bitin yavrusuna denir. Hakaret söylemi olarak nasıl kullanmaya başladık nitekim merak konusu.

Bunun bir kuş çeşidi olduğunu bilmeyen pek fazla kişi yoktur sanırım. Bu kuşun özelliği ise eşi öldüğü vakit onun yanına gidip, kendisi de ölene kadar ondan gözlerini ayırmadan bakmasıymış. Bunu yaparken yanına yırtıcı bir hayvan dahi gelse umursamazmış.

Osmanlı vaktinde, Müslüman olmayan çocukların ve birtakım gelişmeye müsait Müslüman çocuklarının mermerlere tokat atmak suretiyle büyütüldüğü ve sonraları bu çocukların savaştaki atlılara karşı yaya olarak önde koşulan askerler olan cengâverlere dönüştükleri vakitte, onlara verilen isimmiş.

Akılsız, fikirsiz kimse.’ Manasındaki bu sözcüğün Türkçedeki birinci kullanımlarından biri 1871’de Evangelinos Misailidis’in Temaşa-i Dünyası’nda yer bulmuş.

“ . . . Yetişir artık cehalette uyuduğunuz, artık tevrat-ı şerifin varuhu ve yunan asrının giritli epimenidis feylozofu ve asr-ı iseviyenin agiasuluklu yedi nevcivanları stili uyanın cehalet gafletinden ve görün ki, dünya tebdil olmuş, asır başkalaşmış, dangalaklığın yapıtı kalmamış.”

Türk Lisan Kurumu’nda tarifi ‘Karısının yahut kendisine çok yakın bir bayanın iffetsizliğine göz yuman (kimse)’ Günlük hayatta ise bu mana bir tık ileriye taşınarak, ‘karısını, kızını pazarlayan kimse’ olarak kullanılır.

Gerçek manası, Osmanlı devranında hadım edilerek aksi münasebete girmek emeliyle pazarlanan erkek fahişe. Türk Lisan Kurumu ise ‘pezevenk’ olarak tanımlamış.

Günlük kullanımdaki manası tam olarak ‘baldızını satan kişi’dir. Buna bile bir isim vermiş olmamız takdiri hak ediyor. TDK ise bu kelimeyi “ağır hakaret ve küfür sözü” olarak tanımlıyor. Lisanımıza Arapça’dan geçen bu söz Suriye, Lübnan, İsrail ve Ürdün civarında yaşayan, inançları klasik İslamdan farklı olduğu için kafir sayılan, hasebiyle isimleri bir hakaretmişçesine kullanılan bir topluluk.

“Karısını pazarlayan kişi” manasında kullanılan sözün öyküsü enteresan. Sasani İmparatorluğu’nun hükümdarı olan 1. Kavad, Mazdek ve öğrencilerinin isyanına karşı koyamamasının üzerine, komün hayata hürmet duyduğunu göstermek için karısının Mazdek ile yatmasına müsaade verir.

Türkçede farklı kullanımları en yaygın olan söz olabilir. Latife bir yana, ekseriyetle ‘kaba, anlayışsız kimse’ manasında kullandığımız bu söz: ‘korkak’, ‘uyuşuk, beceriksiz’, ‘acemi’, ‘kısa uzunluklu ve göbekli’, ‘aceleci’, ‘kabadayı’ üzere birçok manada kullanılıyor.

Arapça bir sözcük. Gerçek manası “kız çocuğu”. Osmanlı Türkçesinde, artık olduğu üzere ‘eşcinsel erkek’ manasında kullanılmış.

İbn(soy, evlat) kökünün dişilik eki almasıyla türemiş bir söz. Tıpkı söz –i eki aldığında ise oğlu manasına geliyor. Örneğin, İbn-i Sina (Abdullah Bin Sina’nın oğlu) yahut ibnetü’l-amm; amca kızı.

Türkçeye Arapçadan geçmiş bir söz ve ‘öksüren’ manasına geliyor. Gece karanlığında, yerlerini öksürerek muhakkak eden bayanlardan bu türlü bir söz türetilmiş.

Bizim ‘kadın pazarlayan kişi’ manasında kullandığımız söz aslen Farsçadır ve ‘kapı tokmağı’ yahut ‘sürgü’ manasına gelir. Türkçeye ‘kapıda bekleyen adam’ olarak geçmiş ve sonunda bu manası kazanmıştır.

Asıl manası ‘Üzeri meşin, halı vb. şeylerle kaplanmamış olan eyerin tahta bölümü’ (TDK) Bununla birlikte ‘kuskunsuz eyer’ manasına da geliyor. Bunlarla bir arada, iffetsiz, ‘namussuz kadın’ manasında da kullanılıyor.

Para karşılığı cinsel bağ yaşayan kadın’ manasında kullandığımız söz, Farsça bir söz olan ‘ruspî’den gelmektedir. Farsça ru: yüz, sepid: ak, beyaz manasına gelmektedir. Yani gerçek manası, “yüzü ak, pak bayan.’

Farsçada ‘arka, kıç’ manasına gelen bu kelimeyi günlük hayatta ‘eşcinsel erkeklerin cinsel zevklerine hizmet eden erkek çocuk.’ Manasında kullanıyormuşuz

Yerli yersiz kullandığımız bu sözün manası, Türk Lisan Kurumu’na nazaran: 1) Gülünç derecede dar ve kısa giyinmiş olan kimse 2)Yersiz ve vakitsiz davranışları olan kimse.

Osmanlı periyodunda, ‘şen, hoş, şuh’ bayanlar için kullanılan bir söz. Günlük kullanımda ‘ahlaksız kadın’ formunu almış.

Genel konutlarda çıkışta kolonya tutan, iki sinema birden sinemacılarında konuklara peçete ikram eden bireye verilen isimmiş.